A เครื่องตรวจจับประกายไฟเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการตรวจจับและวัดรังสีไอออไนซ์ เช่น รังสีแกมมา และรังสีเอกซ์
หลักการทำงานของกเครื่องตรวจจับประกายไฟสามารถสรุปได้ดังนี้:
1. วัสดุที่เรืองแสงวาบ: เครื่องตรวจจับประกอบด้วยผลึกที่เรืองแสงวาบหรือตัวเรืองแสงวาบของเหลววัสดุเหล่านี้มีคุณสมบัติในการเปล่งแสงเมื่อถูกกระตุ้นด้วยรังสีไอออไนซ์
2. การแผ่รังสีจากเหตุการณ์: เมื่อรังสีไอออไนซ์ทำปฏิกิริยากับวัสดุที่เรืองแสงวาบ มันจะถ่ายโอนพลังงานบางส่วนไปยังเปลือกอิเล็กตรอนของอะตอมในวัสดุนั้น
3. การกระตุ้นและการลดการกระตุ้น: พลังงานที่ถ่ายโอนไปยังเปลือกอิเล็กตรอนทำให้อะตอมหรือโมเลกุลในวัสดุที่เรืองแสงวาบตื่นเต้นอะตอมหรือโมเลกุลที่ถูกกระตุ้นจะกลับสู่สถานะพื้นอย่างรวดเร็ว โดยปล่อยพลังงานส่วนเกินออกมาในรูปของโฟตอน
4. การสร้างแสง: โฟตอนที่ปล่อยออกมาจะถูกปล่อยออกมาในทุกทิศทาง ทำให้เกิดแสงวูบวาบภายในวัสดุที่เรืองแสงวาบ
5. การตรวจจับแสง: จากนั้นโฟตอนที่ปล่อยออกมาจะถูกตรวจจับโดยเครื่องตรวจจับแสง เช่น หลอดโฟโตมัลติพลายเออร์ (PMT) หรือหลอดโฟโตมัลติพลายเออร์ซิลิคอน (SiPM)อุปกรณ์เหล่านี้จะแปลงโฟตอนที่เข้ามาเป็นสัญญาณไฟฟ้า
6. การขยายสัญญาณ: สัญญาณไฟฟ้าที่สร้างโดยเครื่องตรวจจับแสงจะถูกขยายเพื่อเพิ่มความเข้ม
7. การประมวลผลและวิเคราะห์สัญญาณ: สัญญาณไฟฟ้าที่ขยายจะถูกประมวลผลและวิเคราะห์โดยวงจรอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการแปลงสัญญาณแอนะล็อกเป็นสัญญาณดิจิทัล การนับจำนวนโฟตอนที่ตรวจพบ วัดพลังงานและบันทึกข้อมูล
โดยการวัดความเข้มและระยะเวลาของแสงแฟลชที่เกิดจากเครื่องตรวจจับประกายไฟสามารถกำหนดลักษณะของรังสีที่ตกกระทบ เช่น พลังงาน ความเข้ม และเวลาที่มาถึงได้ข้อมูลนี้สามารถนำไปใช้ในการใช้งานที่หลากหลายในด้านการถ่ายภาพทางการแพทย์ โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ การตรวจสอบสิ่งแวดล้อม และอื่นๆ
เวลาโพสต์: 16 พ.ย.-2023